Mitoloji Kahramanları: Gibil

Sümer mitolojisine göre babası Enki <Bazı metinlere göre Adad (İşkur)> annesi ise Shala'dır. 

Sonradan Akad tanrısı Gerra'ya dönüşen Sümer Mitolojisi tanrılarından Gibil, ateş, ışık, fırın, kireç ve demir madenlerinin tanrısı kabul edilmekteydi. Ateşin ve demirhanelerin tanrısı Gibil’in  metalurji bilgeliğine sahip olduğuna inanılır.  Demirci Gibil Ea, marduk ve Samas gibi tanrılarla birlikte sıkça çağrıldığı arınma ritüellerinde önemli bir rol oynamıştır.

Sümer mitolojisinde Enûma Eliš Gibil’in bazı versiyonlarında silahların keskin noktasını koruduğu, sınırsız bilgeliğe sahip olduğu ve tüm tanrıların hepsini kavrayamayacağı kadar geniş zihinli olduğu belirtilir. 

Ateş tanrısı olarak günlük hayatın pek çok alanına dahil edilen Gibil, Sümer tanrısı olarak ortaya çıkmış ancak Mezopotamya'da Seleukos dönemine kadar ibadet edilen bir tanrı olmuştur.  Gibil, metallerin rafinerisi olarak, aynı zamanda metalurjistlerin de koruyucusudur.

Gibil'den, yıkıcı ateş potansiyeli nedeniyle çok korkulurdu. O, tarlaların yakılmasından sorumluydu. Eski bir Babil tanrı olarak başlangıçta iki ateş ve ışık tanrısı, Girra ve Gibil olduğunu belirtir. Gibil kültü için Eski Babil döneminden çok az kanıt vardır. Weidner tanrı listesinin Eski Babil  ersiyonunun bir Asur kopyasından açıkça anlaşılmaktadır. Gibil’in ya Eski Babil döneminde ya da kısa bir süre sonra tek bir tanrı oluşturmak için birleştirildi. İkinci olasılık, metnin genel karakteri, Asur’un yükselişi ile özdeşleştirilebilecek bir siyasi ve dini değişim döneminde kopyalandığını ve geliştirildiğini gösterdiğinden daha muhtemel görünüyor. Bu zamandan itibaren, Girra ve Gibil isimleri aynı tanrıya atıfta bulunmak için birbirinin yerine kullanılır.

Gibil genç tanrı ile özdeşleştirildi. Nuska, yangın ve ışık başka ilahıdır. Gibil ve Nuska Merkür ile özdeşleşmiş önce, birlikte sabah ve akşam yıldızı olarak gezegen Merkür iki yönünü temsil Nabu’dur. Gibil aynı zamanda Samas ile de yakından ilişkilidir.