Çelişkili insanlarla yaşamak da zordur

Görseldeki tatlıları bilirsiniz. Özenle hazırlanmış, süslenmiş, iki kaşık ebatında olsa da ikinci kez baktıran tatlılar. Bu yiyecekler adeta taliplerinin ağızlarını sulandırır, onlarda hemen kaşığa sarılmak arzusu yaratırlar.

Öte taraftan iki kaşıklık bu tatlıların fiyatı mesela 200tldir. Ego yapıp "bunu da yedim!" diyebilmek için kasacak küçük bir grup dışında, hemen herkese "o fiyata ben iki pasta yaparım!" dedirtir, ve yalnızlaşırlar.

İşte bazı insanlar da bu çelişkiye sahiptirler. Bir yanlarıyla kendilerini "güzel sunan", buna ekstra özen gösteren insanlardır. Yani aslında dikkat çekmek, arzulanmak arzusundadırlar. Bununla birlikte albenileriyle etraflarına topladıkları insanları, ayni hızla fazla veya farklı taleplerle uzaklaştırırlar. Aynı bu tatlılar gibi onlar da, " bu kadar özenin bir bedeli var!" önermesine bel bağlarlar.

Oysa gerçek şudur ki: bu insanlar bir yanlarıyla arzulanmaya değer olmadıklarını, bu yüzden ekstra çikolatalara bulanmaları gerektiğini düşünen, öte taraftan değerli olduklarına da kanaat getirip, "kolaylıkla" ele düşmeyen de olmaları gerektiğini savunan, yani kendi içinde bir çatışmanın o yanından bu yanına savrulan insanlardır.

Bu çatışmanın bir ayağında insanlara çiçek gibi ve kolay olur, onlar için alan açar, bir takım özverilerde bulunur, en havalı anne/baba, hoca, abi/abla, eş/dost olarak görünürler, karşılarındakiler bir kere onları beğenip bu özverileri kabul etmeye başlayınca da sürekli seviye seviye zorlaşan oyunlara dönerler ve yetinemeyen ve tatmin çıtası arşta insanlara dönerler.
Böyle bir insan olmak zordur. Bir an kendini yok gibi değersiz hisseden birey, bir başka an değil değersiz, ucuza bile gittiğini düşünüp sinirlenir! Tüm duygular bir yana, onların daima içinde olan, üzüntü ile öfkedir.

Böyle insanlarla yaşamak da zordur, çünkü gerçekten renkli ve tatlı halleri, sizi çiçeğin arıyı çektiği gibi çeker, ama iş kısa sürede bal-arı ilişkisinden eşek-havuç denklemine döner.

Acaba bu halin çaresi nedir?

Belki de acı da olsa, iç dinamiklerimiz bir yana, toplum önünde, realitede ne olduğumuzu kabul etmek. Toplumun zaten gerçekten kimseyi sevmediğini bilmek (: ve bize gerçekten değer veren azınlığın kıymetini anlamak.

Caput Draconis - mistikalem.com

Prof. Yaşam Koçu, NLP ve Öğrenci Koçluğu
Usui-Kundalini Reiki II
Seans/iletişim: [email protected]

Instagram: ccaputdraconiss

www.youtube.com/user/thejenrachelblack