İnsan dünyasında her şey aynıysa değeri sıfırdır, kendisi dâhil.

İnsan zihninden geçen, zihninde gerçekleşmekte olan her şey, realitede de bir an önce vuku bulsun ister. Eğer bu olmazsa, hayat ile kendisinin senkronize gidemediklerini hisseder ve bu ona bir başınalığını daha da hatırlattığı için kederlenir, hatta fazladan yakıtı varsa öfkelenir.

Oysa doğal sistemde insan ve hayatın daima senkronize gitmesi tasarlanmamıştır. Eğer zaman umduğumuz gibi bizim zihnimizle eş zamanlı olarak, bize istediklerimizi sunsa ve istemediklerimizi alsaydı, bunun doğal bir sonucu olarak yaşanan tüm olaylar ve bu olaylar karşısında bir duruş sergileyen her biz, aynı olurdu. Bu aynılık ise tüm hikâyeyi 0 değerine indirirdi. Ölümlerin doğumlardan, zaferlerin yenilgilerden, en yüksek “Ben”in en alçak “Ben”den farkı olmazsa?

Bu tip bir aynılık, Tanrı’yı tanrı yapan şeydir mesela; her şeyin etkisinden münezzeh olmak suretiyle her şeye tutumda tek bir biçimde olmak. Tekliği buradan gelir ve onun Tanrı ideasına güç katar. Fakat aynı şey insanın başına geldiğinde, ölümlü ve değişken, organik ve aşınan insan için sonuç 0 olur.

Her şey, her an oluyorsa, her şey o anda oluyorsa, olaylar ve benler arasında mesafe yoksa o zaman her şey aynıdır ve insan dünyasında her şey aynıysa değeri sıfırdır, kendisi dâhil.

İşte zaman burada, pek bilmeyiz ama postumuzu kurtarır. Zaman şeylere değerini veren en önemli boyuttur. Dışımızda kalan her şeye ulaşma süremize ve o süreye göstermek istediğimiz tahammüle göre değer atfederiz. Dahası zaman da bize değer katar bu tahammül boşluklarında. Biz hedefimizin değerini yükseltir ve ona daha fazla sabır ve bekleyiş öderken, bu ödemenin karşılığı olarak zaman da bizi sabrımız ve dirayetimiz ölçüsünde pişirir, akışta kalmayı becerişimiz doğrultusunda parlatır ve bize hiçbir şey için harcanan saniyelerin boşa gitmediğini, bu dolaylı ödemeyle gösterir.

İnsanın varlığını da, hayatını da, kısa yolculuğunu da değerli kılan en önemli şeydir zaman.

O yüzden sabırsızlıktan ve hayatla senkronize olamamanın acısıyla öfkelenmektense, bu aralıkların her şeye değerini veren yıldız tozu dolu boşluklar olduğunu bilelim,
Bize rahim görevi gören.

Photo:@erhancihangiroglu

Caput Draconis - mistikalem.com