İslam Atomculuğu ve Kuantum Fiziği Bağlantısı

Bilim, fiziksel gerçekliğin nasıl yapılandığını, kaynağını, neden oluştuğunu ve amacını açıklamakta yetersiz kalabileceği zamanlarda ilahiyat ve felsefe ile yardımlaşabileceği yollara gereksinim duyabilir. Diğer yandan, felsefi fragmanların çoğu bilimle kanıtlanır.

”Başlangıcı olan her şeyin bir sebebi vardır.” Bu ilke, evrenin zamansal başlangıcını öngörür. Hawking ve bazı bilimciler; atom altı dünyada partiküllerin sebepsiz bir halde varlık sahasına çıktıklarını, boşluktan, sıfır enerjiyle rastgele ve nedensiz kuantum dalgalanmaları ile oluştuğu teorisi ile, büyük patlamayı reddetmeden, patlamaya tünelleme olgusunun yol açtığını öne sürmüşlerdir.

Oysa Einstein, temel parçacıkların hem dalga hem tanecik davranışları nedeniyle, kuantum seviyesindeki belirsizlik ilkesinin, doğanın yalnız kendisine ait olamayacağını kanıtlamaya çalışmıştır.

Fizikçilerin atomların derinliklerinde keşfettiği mistik dünya, nesnenin ayırt edici hassalarını taşımayan, atom altı küçüklüklerde sürekli şekil değiştiren, dalgaların parçacık, parçacıkların dalgaymış gibi davrandığı kuanta’ların, düşünsel ve holografik evrenini yansıtır.

Demokritos ve dolayısıyla atomcular, bölünmez bütün olarak nesnelerin sadece atomlardan oluştuğunu, her şeyin yaratılmamış, yok olmayacak özdeksel atom sayesinde, zorunlu ve mekanik bir nedensellik ile devindiğini söylerken, salt maddecilikten yanadırlar.

Ayrıca atomların olabilmesi için, madde ötesi boş mekanı şart koşan böyle bir atomculuğun anlaşılması güç bir paradoksu bulunur. Atomcular, evrenin sonsuz olarak bölünemeyeceğini, atomların sonlu olduğunu söylerken, aslında mekan sonsuzca bölünebilir.

İslam düşüncesinde ise, atomculuk yaklaşık 9. yy’dan itibaren önem verilen konu olmaya başladı. İslam kelamcılarına göre de, cisimler atomlardan oluşmaktadır ve atomların hareket edebilmesi için boşluğun bulunması gerekir. Maddenin bölünmezliği, yani atomculuk teorisi benimsenirse, maddenin varlıkta belirlenimi, niteliği ve nesnelerde ortaya çıkışını temellendiren aşkın bir ilkenin müdahalesi zorunlu olur diye düşünürler. Dolayısıyla, Yaratıcı Tanrı fikri, açık bir şekilde kendini kabul ettirir.

Nedensellik sürecine bağıl düzenlenen Aristotelesçi mekanik alem anlayışı ise, Tanrı’nın alem üzerindeki hakimiyetini açıklamakta yetersiz kalıyordu.

İslam kelamcılarına göre, atomların özelliği faniliktir ve bu Demokritos atomculuğuna zıttır. Görünen her şeyin cisim olduğunu öne süren düşünüşü yadsırlar. Kelamcıların atomculuğu benimsemeleri; Allah’ın varlığını kanıtlamak için atomlardan faydalanılışıdır, zira atomlar sonlu, ölümlü, hacimleri nedeniyle de sınırlı, sonludurlar. Evren de aynı konumdadır.

Atomlara Cevher değil Araz olarak bakarlar. Diğer bir deyişle cevher ve araz düalizmini Aristo’cu cevher bakışından bambaşka bir sahada geliştirmişlerdir.

Araz bir anda oluşur, akabinde yok olur, devamlılığı ve kalıcılığı yoktur, var olmak için dayanacak cevhere muhtaçtır.

İşte bu nedenle, İslam kelamcıları, Akaid ilmindeki delillerle, atomculuğu farklı yorumlayarak, maddeye devamlılık, sonsuzluk atfında bulunulamayacağını ve evrenin yaratıldığını savunurlar.

Atom altı düzeydeki küçük, hızlı, her an oluşan ve başka bir şeye dönüşen çok sayıda tanecik, hem dalga hem parçacık şeklinde davranarak, yaratıcı ilim, irade ve gücün net kabulüne yol açmaktadır.

Kelamcıların rasyonalist atom teorisi, bazı İslam filozoflarının savundukları kainatın ezeliliği fikrini yadsımak için de geliştirilmişti. Bu doktrinle, ilahi ilkenin tartışılmazlığı belirlenirken, bazı modern Kuantum Fiziği teorilerinin, kelamcılar tarafından sistemleştirilen İslam Atomculuğu’nun önemli ilkelerini onayladığını ve alemi bambaşka perspektiflerle anlattığını sezmek mümkün.

Farkındalığın huzuru ile esen kalın.

Ferda Ercan Uyulan - Mistikalem.com
www.facebook.com/okultizmveenerji

[email protected]