Ocak ayı astrolojik yorumu

Bu gün pek yapmadığım bir şey yaptım ve bütün bir aya, asteroidi, yıldızı, hesaplanmış noktası, gezegeni, yani maile herkesi dâhil edip beş saat baktım. Baktıkça “iyi ki bakmışım” dedim. Önemli tarihleri yeri geldikçe ayrıntılı tekrar yazarım ama genel çerçeveyi vermek gerekirse agâh olmak gereken bir aya giriyoruz.

Ocaktan Şubat 17’ye kadar ki süreci şöyle bir bilindik hikâye ile anlatayım: hani bir gün bir kasabada bir olay olur; bir afet, kaza, ölüm. Tüm ahali köy kahvesinde toplanır ve olayı incelemeye başlar. Genelde köyde sevilmeyen insanlar üzerine odaklanılır, biri suça daha yatkın görülür. Bunun üzerine bazı köylüler, ortamda dikkat çekebilmek ve günün adamı olabilmek adına, o kişi ile bazı deneyimlerini, belli bir şekilde yorumlayarak, ahaliye anlatırlar. Ahali iyice gaza gelir, ortam karışır; öyle ki işin sonunda aklına her zaman güvenilen saçmalamaya, pek de ka’le alınmayan doğruyu artık yalvararak izah etmeye başlar. İnsanlar ne düşüneceğini, hissedeceğini şaşırır. Artık biraz da bu gerilim bitsin diye, kime karşı gaza getirildilerse, o kişinin evini basarlar, onu ya köyden atarlar ya taşlarlar. Sonunda “sorun çözülmüş” olur ancak insanların içinde bir derin boşluk oluşur. Bir sessizlikle evlerine dağılırlar. İşte Ocak, bilhassa ortasından sonuna böyle geçiyor. Şubat ise olay üzerine köye intikal eden Jandarmanın olayı çözmesi, esas suçluyu tespit etmesi, kurban seçilenin haksız yere kovulduğunu beyan etmesi ve hem esas suçluyu hem de masum birini gaza gelerek taşlayanları alıp götürmesiyle bitiyor.

Bu ay, gaza gelmemekte, ambalajdan çok içeriğe bakmakta, iki- üç haftanın yoğun etkisiyle tüm yaşamı yargılamamakta fayda var. Ay sonuna doğru sezgi sandıklarımızın paranoya, bilgelik ve idrak sandıklarımızın aşırı düşünme ve beyin ishali, özgürlük ve bireysel haklar sandıklarımızın hadsizlik, dâhiyane sandıklarımızın delilik, liyakat sandıklarımızın işimize gelenle yargılamak suretiyle cemaatçilik olduğunu görebiliriz.

 O yüzden en iyisi bu ay, köydeki o diğer insan olmak. Hani hiçbir hay huya bulaşmayan, işine bakan, gerçekten bilemiyorsa fikir beyan etmeyen, hatta işin sonlarına doğru taraf olmadığı için ahalice bertaraf ilan edilen, ancak günün sonunda doğrusunu yaptığı görülen, o küçük, ama bilge esnaf olmak.

Bir başka hikâye ile bitirmek istiyorum. Bir zamanlar bir köyde yaşlı bir adam varmış. Adamın tek atı bir gün kaçmış. Köylüler adamı kör talihinden dolayı teselli etmek için evine gelmişler. Adam, “bunun şer olduğunu ne biliyorsunuz?” demiş. Nitekim birkaç gün sonra at, birkaç atla daha evine geri dönmüş. Köylüler bu sefer adamı kutlamaya gelmişler; adam yine “bunun hayırlı olduğunu ne biliyorsunuz?” diye cevap vermiş. Gelen atlardan birinden adamın tek oğlu düşüp, ayağını kırmış. Köylü yine teselli için adama gelmiş, yaşlı adam “çabuk hüküm veriyorsunuz” demiş. Kısa zaman sonra savaş çıkmış ve köydeki tüm erkekler savaşa gitmek zorunda kalmışlar, yaşlı adamın ayağı kırılan oğlu hariç. Köylü tabi yine gelmiş ve “bu da hayırlıymış, seni anlamamışız” demiş. Adam köylülere “tek bildiğim oğlumun burada olduğu, bu da hayır mı şer mi bilmiyorum. Gerçek bundan ibaret, ihtimalleri ise bilemeyiz” demiş.

İhtimalleri şuan bilmiyoruz, o yüzden basit ve gerçek olanda kalmakta fayda var.

Bu ay neyi çok düşünüyor ve illa bir yere koymaya çalışıyorsanız bilin ki orası tuzak.  Her ne 2+2=4 kadar basit ve netse de bilin ki orası süt liman.

Deniz bu ay çok dalgalı, fırtınalar sert, limanda kalın.

Caput Draconis - mistikalem.com

Prof. Yaşam Koçu, NLP ve Öğrenci Koçluğu
Usui-Kundalini Reiki II
Seans/iletişim: [email protected]

www.youtube.com/user/thejenrachelblack