Yalnızlık şahitsizliktir

Yalnızlık nedir? Kimsenin olmaması mıdır yoksa kimseler varken de insan yalnız kalabilir mi? Sevdikleriyle olamayan mıdır yalnız yoksa sevilmeyen mi?

Bu soru öznel cevaplardan kaçınamıyordur belki ama yine de bir genelleme yapmayı deneyeceğim. Yalnızlık şahitsizliktir.

Yalnız, izlenmeyen, kaydedilmeyen, merak edilmeyen bir yaşama sahip olandır. İki insanın bu hayatta birbirine verebileceği en değerli şey dikkattir, bakıştır. Çünkü insan gerçeklikle, psişik bilme ve bilinmeyle var olan, kendini içten dışa tüm diğerleriyle tekrar tekrar kuran bir canlıdır. Dolayısıyla ötekinden gelen ilgi (ilgilenme değil), odak, dikkat ve takip, bize asıl lazım olandır. Bir bebeğin bile psikolojik gelişiminde asıl can alıcı evre bakım verenin sesi, bakışı ile kurduğu- ya da kuramadığı- bağdır.

Bazılarının dikkat vereni boldur, ancak süreklilik ve derinlilik yoktur. Anlık bakışlara maruz kalan ama asla idrak edilemeyen bu canlar, kalabalıklar içinde yalnızlıkla boğuşur. Bazılarının tek sesi, bir gözü yoktur. Onlar kendiliklerini sorgularken varoluşsal sancılar okyanusunda bata çıka boğulur. Kimilerinin ise bakanı ve anlayanı vardır ama şahitliği veren görmek istediğini görmek suretiyle diğerini manipüle ederek, kişiyi kendisine yabancı kılarak, ruhundan soğutur.

Çok az şanslı insanın ise hayatta ona bakacak, onu görecek, onu idrak edecek kadar zaman ve emek ayıranı olur. Onlar da bunun kıymetini biliyor mudur? Kim bilir. Ne olursa olsun olduğu gibi görenimiz ve şahitlik edenimiz, öncelikleyenimiz varsa kıymetini bilsek iyi olur.

Caput Draconis - mistikalem.com

Prof. Yaşam Koçu, NLP ve Öğrenci Koçluğu
Usui-Kundalini Reiki II
Seans/iletişim: [email protected]

www.youtube.com/user/thejenrachelblack