3.7 Milyar yıldır yaşamın sürdüğü Dünya, her biri tüm türlerin en az yüzde 75'ini silen beş büyük kitlesel yok oluş olayına tanık oldu, ancak yaşam her zaman yeniden canlandı.
En felaketli olanı, yaklaşık 250 milyon yıl önceki Permiyen yok oluş olayıydı, büyük volkanik patlamalarla tetiklenmişti ve tüm türlerin kabaca yüzde 90'ını ortadan kaldırmıştı. Ancak, yaşam milyonlarca yıl sonra sağlıklı bir dengeye ulaşarak yeniden gelişti.
Bugün pek çok bilim insanı, temelde habitat tahribatı, kirlilik ve iklim değişikliği gibi insan faaliyetlerinden kaynaklanan altıncı bir kitlesel yok oluş yaşadığımıza inanıyor. Bu, acilen ele alınması gereken bir endişe olsa da, Dünya'daki tüm yaşamı ortadan kaldırması pek olası değil.,
Potansiyel olarak daha ciddi bir tehdit ise nükleer silahlardır. Nükleer bir savaş, radyoaktif serpintiyi tüm dünyaya yayabilir ve fotosentezi durdurarak ve yaygın açlığa yol açarak ekosistemleri bozabilecek uzun süreli karanlık ve dondurucu sıcaklıklarla karakterize edilen bir "nükleer kışı" tetikleyebilir.
Bununla birlikte, çeşitli dayanıklı omurgasızlar ve birçok mikroskobik organizma da dahil olmak üzere bazı yaşam formları hayatta kalabilir.
Astronomik ölçekte, gama ışını patlamaları, büyük asteroid çarpmaları ve süpernova patlamaları tehdidi belirliyor. Bu tür olaylar, yakınlardaki bir süpernovanın Dünya'yı ölümcül kozmik radyasyon yağmuruna tutması ve koruyucu ozon tabakasına zarar vermesiyle gezegeni sterilize edebilir.
DÜNYA'DA HAYATTA KALACAK SON CANLI: TARDİGRAD
2017 yılında Oxford Üniversitesi ve Harvard Üniversitesi'nden araştırmacılar, su ayısı olarak da bilinen tardigradın herhangi bir astrofiziksel felaketten sonra yok olmaktan kurtulabilecek tek hayvan olduğu sonucuna vardılar.
Yakınlardaki süpernovaların ya da büyük asteroid çarpmalarının insanlar üzerindeki potansiyel yıkımına rağmen, tardigradlar bundan etkilenmeyebilir. Araştırmanın eş yazarı Dr. David Sloan'ın da belirttiği gibi, yaşam bir kez tutunmaya başladığında inanılmaz derecede inatçıdır. Birçok türün ve hatta tüm cinslerin soyu tükenebilirken, yaşam bir bütün olarak devam eder.
Tardigradlar sekiz bacaklı, neredeyse mikroskobik canlılardır ve dayanıklılıklarıyla ünlüdürler. Herhangi bir mikrobik grubun parçası olmayıp, kesin olarak hayvanlar alemine aittirler.
Kriptobiyoz olarak bilinen derin bir kış uykusu durumuna girerek aşırı koşullara dayanabilirler; bu sırada vücut sularının çoğunu dışarı atar ve susuz bir duruma büzülürler. Bu sayede aşırı sıcaklıklara, basınca, radyasyona ve hatta uzay boşluğuna (bir süpernova sırasında ortaya çıkabilecek koşullar) dayanabilirler.
DÜNYA'NIN SONU
Nihayetinde, Dünya'daki yaşamın Güneş'in ölümüyle işaretlenen kesin bir son kullanma tarihi vardır. Yaklaşık 5 milyar yıl içinde Güneş hidrojen kaynağını tüketecek ve kırmızı bir deve dönüşerek muhtemelen Merkür ve Venüs'ü ve nihayetinde Dünya'yı yutacak.
Güneş dönüşürken, Dünya bunaltıcı derecede sıcak olacak ve yoğun radyasyon bombardımanına tutulacak. Okyanuslar buharlaşacak, atmosfer dağılacak ve geriye çorak, kavrulmuş bir gezegen kalacak.
Tardigradlar bile bu aşırı sıcaklıkta hayatta kalamayacak, yoğun sıcağa adapte olmuş ekstremofil bakteriler de yaşayamayacak. Bu da bildiğimiz anlamda yaşamın sonunu getirecek.
Yorumlar