Seyrettiğiniz video, Tarantula Bulutsusu olarak da bilinen yıldız oluşum bölgesi 30 Doradus'un (30 Yunus), ESO'nun La Silla Gözlemevi'ndeki 2,2 metrelik teleskobuyla optik dalga boylarında çekilmiş görüntüsüyle başlıyor. Yakınlardaki Büyük Macellan Bulutu'ndaki Dorado'nun (Yunus Balığı) güney takımyıldızında yer alan Tarantula Bulutsusu, tarantula örümceğinin ağına benzer eşsiz bulutlarıyla tanınır...
Görüntülerde daha sonra Uzay Örümceği Tarantula Bulutsusu'nun kızılötesi görünümüne geçiliyor. Kızılötesi veriler, ESO'nun Çok Büyük Teleskopu (VLT) ve Astronomi için Görünür ve Kızılötesi Tarama Teleskobu (VISTA) tarafından sağlanıyor ve pembemsi sıcak gaz bulutlarını ortaya çıkarıyor. Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi (ALMA) tarafından alınan radyo verileri daha sonra parlak kırmızı-sarı çizgilerle temsil edilen üst üste bindirilir.
Bu çizgiler, çökme ve yeni yıldızlar oluşturma potansiyeline sahip soğuk, yoğun gaz bulutlarının yerlerini vurguluyor. Radyo verileri daha sonra kendi başlarına sunuluyor ve başlangıçta Tarantula Bulutsusu takma adının ortaya çıkmasına neden olan bazı örümcek yapılarını ayrıntılı olarak gösteriyor...
30 Doradus ve NGC 2070 olarak da bilinen, Uzayda Büyük Macellan Bulutu içerisindeki H II bölgesinde yer alan Tarantula Bulutsusu'nun görenleri şaşırtan ayrıntıları, gökbilimcilerce, Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi'nin (ALMA) yeni gözlemleri kullanarak elde edildi.
Samanyolumuzun uydu gökadası olan Büyük Macellan Bulutu'nda yer alan Tarantula Bulutsusu, Dünya'dan yaklaşık 170 000 ışıkyılı uzaklıkta yer alan galaktik çevremizdeki en parlak ve en aktif yıldız oluşum bölgelerinden biridir. Kalbinde bilinen en büyük kütleli yıldızlardan bazıları vardır, bunlardan bazıları Güneşimizin 150 katından daha fazla kütleye sahiptir ve bu da bölgeyi gaz bulutlarının yerçekimi altında nasıl çökerek yeni yıldızlar oluşturduğunu incelemek için mükemmel kılar.
Tarantula Bulutsusu olarak da bilinen 30 Doradus yıldız oluşum bölgesinin ALMA verilerini içeren karmaşık ayrıntılarını içeren yüksek çözünürlüklü görüntüler , Avrupa Güney Gözlemevi (ESO) tarafından yayınlandı.
Yayınlanan footoğraflarda Tarantula Bulutsusu, büyük kütleli yıldızların bu bölgeyi nasıl şekillendirdiğine dair fikir veren incecik gaz bulutlarıyla yeni bir ışık altında görüyoruz.
"Tarantula'nın kozmik ağı: gökbilimciler galaksimizin dışındaki bulutsudaki şiddetli yıldız oluşumunu haritalıyor" başlığı ile yayınlanan görüntülerin başlığına ilham veren hiç şüphesiz, gaz bulutlarının örümcek ağı benzeri muhteşem yapısı.
Kızılötesinde alınan arka plan görüntüsü aslında teknojik bir bileşik: ESO'nun Çok Büyük Teleskopu (VLT) üzerindeki HAWK-I cihazı ve Astronomi için Görünür ve Kızılötesi Tarama Teleskobu (VISTA) tarafından yakalanmıştır, parlak yıldızları ve ışığı gösterir, pembemsi sıcak gaz bulutları. Görüntünün üzerine eklenen parlak kırmızı-sarı çizgiler, Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi (ALMA) tarafından alınan ve çökme ve yıldız oluşturma potansiyeline sahip soğuk, yoğun gaz bölgelerini ortaya çıkaran radyo gözlemlerinden gelmektedir.
Alttaki görüntüde ise Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi (ALMA) tarafından gözlemlendiği şekliyle, Tarantula Bulutsusu olarak da bilinen yıldız oluşum bölgesi 30 Doradus'u radyo dalga boylarında gösterilmektedir. Parlak kırmızı-sarı çizgiler, çökme ve yıldız oluşturma potansiyeline sahip soğuk, yoğun gaz bölgelerini ortaya koyuyor. Gaz bulutlarının benzersiz ağ benzeri yapısı, Tarantula Bulutsusu'na adını veren özelliğidir.
Doradus takımyıldızındaki Tarantula Bulutsusu bölgesinin haritası. Bu tablo, Dorado (Yunus Balığı) takımyıldızında Tarantula Bulutsusu olarak bilinen dramatik yıldız oluşum bölgesinin konumunu göstermektedir. Bu harita, iyi koşullar altında çıplak gözle görülebilen yıldızların çoğunu göstermektedir ve bu görüntünün kapsadığı gökyüzü bölgesi kırmızı bir dikdörtgenle gösterilmiştir. Tarantula çıplak gözle görülebilir ama tüm bölgeyi bir teleskopla görmek tam anlamı ile muhteşemdir.
Amerikan Astronomi Derneği (AAS) toplantısında sunulan ve The Astrophysical Journal'da makale olarak yayınlanan 30 Doradus üzerindeki araştırmayı yöneten ABD'deki Urbana-Champaign'deki Illinois Üniversitesi'nde profesör olan Dr. Tony Wong "Gökbilimciler başlangıçta bu bölgelerdeki gazın çok seyrek ve bu türbülanslı geri bildirim tarafından yerçekimi için onu bir araya getirerek yeni yıldızlar oluşturamayacak kadar bunalmış olacağını düşündüler. Ancak yeni veriler, yerçekiminin rolünün hala önemli olduğu çok daha yoğun filamentleri de ortaya koyuyor. "Sonuçlarımız, çok güçlü geri bildirimin varlığında bile, yerçekiminin güçlü bir etki uygulayabileceğini ve yıldız oluşumunun devam etmesine yol açabileceğini ima ediyor" diyor.
mistikalem.com
Yorumlar